- καταστροφής, θεωρία της-
- Μέθοδος της μαθηματικής ανάλυσης, η οποία εξελίχθηκε από την τοπολογία και περιγράφει προβλήματα ασυνέχειας, που δεν ήταν δυνατόν να απαντηθούν μέχρι την εμφάνισή της. Η θ. της κ. έχει επίσης εφαρμογές σε πολλές άλλες επιστήμες. Η συγκεκριμένη μέθοδος έχει τη δυνατότητα να περιγράφει την εξέλιξη των μορφών σε όλους τους τομείς και έτσι περικλείει μια θεωρία με ευρείες εφαρμογές. Μπορεί να εφαρμοστεί με ιδιαίτερη επιτυχία σε καταστάσεις, κατά τις οποίες δυνάμεις που μεταβάλλονται, εξελίσσονται βαθμιαία και οδηγούν σε απότομες αλλαγές στη συμπεριφορά. Η απότομη αλλαγή, με τις επιπτώσεις που μπορεί να επιφέρει στο σύστημα, δίνει την ονομασία στη μέθοδο. Πολλά φαινόμενα στη φυσική μπορούν πλέον να αναγνωριστούν ως παραδείγματα μαθηματικών καταστροφών. Ωστόσο, οι πιο σημαντικές εφαρμογές της θεωρίας μπορεί να συναντηθούν στη βιολογία και στις κοινωνικές επιστήμες. Η θ. της κ. παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1968 από τον Γάλλο μαθηματικό Ρενέ Τομ (René Thom) του Ινστιτούτου Ανώτατων Επιστημονικών Σπουδών της Γαλλίας, ο οποίος εξέδωσε σχετικό βιβλίο με τον τίτλο Δομικήευστάθεια και μορφογένεση (1972). Η θ. της κ. απορρέει από την τοπολογία, δηλαδή τον κλάδο των μαθηματικών ο οποίος ερευνά τις ιδιότητες των επιφανειών σε πολλές διαστάσεις. Οι διάφορες δυνάμεις στη φύση μπορούν να περιγραφούν με λείες επιφάνειες ισορροπίας. Όταν η ισορροπία αυτή διαταράσσεται, τότε θεωρείται ότι εμφανίζεται η καταστροφή. Το πρόβλημα επομένως της θ. της κ. είναι να απεικονίσει τα σχήματα όλων των δυνατών επιφανειών ισορροπίας. Ο Τομ έλυσε το πρόβλημα με βάση κάποιες αρχέτυπες μορφές, τις οποίες ονόμασε στοιχειώδεις καταστροφές. Για διεργασίες που ελέγχονται με όχι περισσότερους από τέσσερις παράγοντες, ο Τομ απέδειξε ότι υπάρχουν μόλις επτά στοιχειώδεις καταστροφές. Η απόδειξη του θεωρήματος του Τομ είναι δύσκολη, τα αποτελέσματα όμως που απορρέουν από την απόδειξη είναι εύκολο να κατανοηθούν. Επίσης, οι στοιχειώδεις καταστροφές μπορούν να εφαρμοστούν σε επιστημονικά προβλήματα χωρίς αναφορά στην απόδειξη. Η θ. της κ. είναι επιστήμη σε συνεχή εξέλιξη. Τα πιο σπουδαία προβλήματα που αφορούν την ανάπτυξη της θεωρίας αναφέρονται στην κατανόηση και στην ταξινόμηση των γενικευμένων καταστροφών και των πιο εξειδικευμένων, οι οποίες εμφανίζονται, όταν επιβάλλονται συνθήκες συμμετρίας. Επιπλέον, υπάρχουν προβλήματα τα οποία συνδέονται με τον τρόπο με τον οποίο η θ. της κ. μπορεί να εφαρμοστεί σε συνδυασμό με άλλες μαθηματικές μεθόδους και θεωρίες, όπως οι διαφορικές εξισώσεις, η οπισθοτροφοδότηση, ο θόρυβος, οι στατιστικές και η διάχυση. Πολλοί ερευνητές εφαρμόζουν τη θ. της κ. στην εμβρυολογία, προσπαθώντας να μετρήσουν τον σφυγμό, τη μετάδοση των νευρικών παλμών κλπ.
Dictionary of Greek. 2013.